Στις 14 Φλεβάρη 1939 – ενάμιση μήνα πριν πέσει η Μαδρίτη - η Ελβετία έγινε η πρώτη δημοκρατία στον κόσμο που αναγνώρισε το στρατηγό Φράνκο ως το μόνο νόμιμο εκπρόσωπο του ισπανικού κράτους. Σε όλη τη διάρκεια του εμφυλίου, οι πρόγονοι των σημερινών τραπεζικών κολοσσών της Ελβετίας Crédit Suisse και UBS παρείχαν δάνεια στον Φράνκο, παραβιάζοντας το επίσημο εμπάργκο που είχε κηρύξει η ελβετική κυβέρνηση. Μετά το τέλος του πολέμου, δεκάδες Ελβετοί που είχαν πολεμήσει στο πλευρό της ισπανικής δημοκρατίας αφέθηκαν να βασανιστούν στις φασιστικές φυλακές εγκαταλειμμένοι από την κυβέρνησή της χώρας τους. Οι δε εκατοντάδες Ελβετοί εθελοντές που  κατάφεραν να επιστρέψουν στη χώρα τους καταδικάστηκαν σε πολύμηνες φυλακίσεις και στερήθηκαν των πολιτικών τους δικαιωμάτων γιατί παραβίασαν τον ελβετικό νόμο που απαγόρευε την κατάταξη σε ξένο στρατό χωρίς προηγούμενη άδεια.[1]

Μαύρη ήταν η Παρασκευή 30 Μαρτίου για χιλιάδες αγωνιζόμενους Παλαιστινίους από τη Λωρίδα της Γάζας που βγήκαν στα σύνορα με το το σιωνιστικό κράτος για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στην κατοχή της γης τους.

 Σχετικοί και άσχετοι δημοσιογράφοι, πολιτικοί, ειδήμονες περί τα διεθνή χρησιμοποιούν σχεδόν καθημερινά φρασεολογία ή και πηχυαίους τίτλους με αναφορά στο πόκερ για να εξηγήσουν τη στάση της Τουρκίας στο Α ή στο Β ζήτημα.

Η Αφρίν είναι πρωτεύουσα μιας επαρχίας της βόρειας Συρίας στα σύνορα με την Τουρκία. Η Αφρίν και όλη η επαρχία κατοικείται από Κούρδους που είναι Σύριοι πολίτες μεν αλλά Κουρδικής καταγωγής καθώς και από μια Τούρκική μειονότητα.