Επιστροφή στις χειρότερες μέρες του κρατικού αυταρχισμού στη Γαλλία σηματοδοτεί ο νόμος απαγόρευσης των διαδηλώσεων που ψηφίστηκε την Τρίτη 5 Φεβρουαρίου από τη γαλλική εθνοσυνέλευση, με 387 ψήφους υπέρ και 92 κατά. Ο νόμος δέχθηκε σφοδρές επικρίσεις επειδή στην πράξη καταργεί το συνταγματικό δικαίωμα στις διαδηλώσεις και την απεργία. Προβλέπει για την ακρίβεια απαγόρευση συμμετοχής συγκεκριμένων πολιτών σε διαδηλώσεις, ακόμη και χωρίς δικαστική απόφαση. Εξωφρενικά πρόστιμα ύψους ακόμη και 7.500 ευρώ και ποινές φυλάκισης έως και 6 μηνών σε όσους κατηγορούνται για συμμετοχή σε επεισόδια και ακόμη πιο αυστηρά μέτρα (15.000 ευρώ πρόστιμο και 1 χρόνο φυλάκιση) σε όσους καλύπτουν τα πρόσωπά τους. Ο νόμος παρότι συγκέντρωσε μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία 387 ψήφων (έναντι 92) προκάλεσε αντιδράσεις ακόμη κι εντός του κυβερνώντος κόμματος του Μακρόν. Κορυφή του παγόβουνου των αντιδράσεων ήταν η αποχή 50 βουλευτών του, που δε θέλησαν να αναλάβουν το πολιτικό κόστος υπερψήφισης ενός νόμου που έχει χαρακτηριστεί ελευθεριο-κτόνος.

Όχι σε ένα ιμπεριαλιστικό πραξικόπημα εναντίον του λαού

Σε ανακοίνωση που εξέδωσε η Διπλωματική Αντιπροσωπεία της Παλαιστίμης στην Αθήνα τονίζονται τα ακόλουθα:

Πριν από τις 22 Ιανουαρίου, ελάχιστοι πολίτες της Βενεζουέλας είχαν ακούσει το όνομα Juan Guaidó. Η ιστορία του άγνωστου «πολιτικού» ξεκίνησε δεκατέσσερα χρόνια πριν, όταν μια ομάδα από δεξιούς φοιτητές της αντιπολίτευσης επιλέχθηκαν για «εκπαίδευση», από ένα «πρόγραμμα» αποκατάστασης της «Δημοκρατίας» στη Βενεζουέλα.

Στις 22 Ιανουαρίου του 1963  δύο άσπονδοι εχθροί και αντίπαλοι στα πεδία των μαχών του 1ου και 2ου παγκόσμιου πολέμου θέλησαν να ανοίξουν μια νέα σελίδα στις σχέσεις τους . Ήταν η περίοδος που ο στρατηγός Ντε Γγκωλ και ο Κόνραντ Αντενάουερ υπέγραφαν τη Συνθήκη των Ηλυσίων .