Διαδικτυακή εκδήλωση της συνδικαλιστικής παράταξης ΜΕΤΑ, με αφορμή την 8η Μαρτίου
Πηγή: Ergasianet
Μιλούν: Σπύρος Μπιμπίλας, πρόεδρος Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), Μάνια Παπαδημητρίου, Μέλος ΔΣ ΣΕΗ, Ελένη Τόλη, συμβασιούχος ΕΚΠΑ, μέλος της παράταξης Πρωτοβουλία Εργαζομένων Πανεπιστημίου Αθηνών, Κατερίνα Μπαρτσώκα, αντιπρόεδρος Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών (ΣΜΤ), Αφροδίτη Παπαναστασίου, νοσηλεύτρια, μέλος της Πανελλαδικής Ανεξάρτητης Ταξικής Εργατικής Κίνησης (ΠΑΤΕΚ).
Παρεμβαίνουν: Χαρά Νίκα, πρόεδρος ΕΛΜΕ Εύβοιας, Στέλλα Παλαιολόγου, Σωματείο Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων (ΓΓΙΦ), Στέλλα Τζανίνη, πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αγ. Παρασκευής, Φύλλη Γεωργιάδου, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Εθνικής Λυρικής Σκηνής (ΕΛΣ), και Αναστασία Παπαχρίστου, μέλος ΔΣ Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Αλίμου. Συντονίζει η Κατερίνα Γιαννούλια, μέλος της Γραμματείας Ισότητας ΑΔΕΔΥ.
Ο ρόλος των σωματείων στα «δύσκολα» ζητήματα του σεξισμού και των σεξουαλικών κακοποιήσεων (από την πιο ελαφριά, έως το βιασμό) είναι κρίσιμος και πολύ ουσιαστικός, αλλά και πολύ «ξεχασμένος».
Οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου άνοιξαν μια χαραμάδα για να ξεχυθεί πραγματικά ένα πολύ ορμητικό ποτάμι καταγγελιών και «αποκαλυφθούν» κακοποιήσεις που δεν ήταν ακριβώς «αποκαλύψεις», αλλά μια βάρβαρη και αποκρουστική καθημερινότητα για τις γυναίκες κι ακόμα περισσότερο για τις γυναίκες εργαζόμενες, αλλά και κάθε άτομο που δεν επιλέγει την «καθιερωμένη» σεξουαλική κατεύθυνση.
Η παιδική εκμετάλλευση και σεξουαλική κακοποίηση αποτελεί τμήμα των σεξιστικών συμπεριφορών προς τους αδύναμους αυτής της κοινωνίας.
Ο αθλητισμός και το θέατρο βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στο κέντρο των εξελίξεων, αλλά είναι σίγουρο ότι όσο προχωράμε στο «βάθος» της εργαζόμενης κοινωνίας, στα πιο κακοπληρωμένα και δύσκολα επαγγέλματα, στις εργασιακές γαλέρες μαγειρείων, ξενοδοχείων, στα υπόγεια των χώρων δουλειάς, τόσο πιο δύσκολα ανοίγουν τα στόματα για να καταγγείλουν και για να διεκδικήσουν Σεβασμό, Ισότητα, Δικαιώματα.
Στόχος αυτής της εκδήλωσης είναι να αναδειχτεί ο ρόλος των σωματείων στην κάθε είδους στήριξη των μελών τους.
Η στάση που κράτησε το ΣΕΗ αποτελεί θετικό παράδειγμα, με τα ταχύτατα αντανακλαστικά και την έμπρακτη αντιμετώπιση που επέδειξε για τις καταγγελίες που αφορούν τον χώρο του. Χρήσιμο είναι να μεταφερθεί η εμπειρία και να συζητηθούν οι δυσκολίες και οι περαιτέρω διασφαλίσεις που μπορούν να διερευνηθούν, ώστε να εξελίξουμε και να βελτιώσουμε την παρέμβαση των σωματείων στο δύσκολο και ριζωμένο επίπεδο του σεξισμού, που παράγεται και προωθείται από το σύστημα και δηλητηριάζει τις ζωές των ανθρώπων και ειδικά των πιο αδύναμων ανθρώπων.
Όλοι οι εργατικοί χώροι, «δύσκολοι» χώροι, με τα σωματεία τους έχουν ανάγκη από μια ουσιαστική συζήτηση για την κατάσταση στους χώρους δουλειάς, αλλά και για τους τρόπους που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για να αλλάξει.
Καλούμε εργαζόμενες κι εργαζόμενους να κάνουμε αυτήν τη συζήτηση και να συνεχίσουμε σε κάθε σωματείο, σύλλογο, συνδικάτο για μια ζωή χωρίς βία – φτώχεια – σεξισμό!
{youtube}V8qLcZ-n8pM{/youtube}
