Ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για την πώληση του ΟΛΠ οργανώνοντας φιέστες στο Ζάππειο και περιποιούμενη παράλληλα τους διαδηλωτές λιμενεργάτες με χημικά και ξύλο, ο υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας επιμένει ότι τίποτα δεν τέλειωσε, και ότι «όλα θα κριθούν στο τρόπο μεταβίβασης των μετοχών μεχρι τον Ιούνιο».

Αφού σκιαμάχησε με το ΤΑΙΠΕΔ στην υπόθεση της αντικατάστασης μελών του Δ.Σ. τα οποία διαφωνούσαν με την πώληση, επανέρχεται διαφωνών με τη “διαδικασία”. Το όλο σκηνικό που στήνεται με τον διαφωνούντα θλιμμένο υπουργό, είναι ακριβώς για να κρυφτεί το μέγεθος του μεγαλυτέρου νεοφιλελεύθερου ντιλ που πραγματοποιήθηκε στη χώρα, όπως καταγγέλλει ακόμα και ο πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του ΟΛΠ Γιώργος Ανωμερίτης, σημειώνοντας μεταξύ άλλων ότι:

«Παρά τις υπονομεύσεις του ΤΑΙΠΕΔ και τη συνεχιζόμενη οικονομική κρίση, ο ΟΛΠ Α.Ε. παρουσίασε αύξηση καθαρών κερδών κατά 23,8% το 2015. Το Λιμάνι του Πειραιά, όπως προκύπτει από τα οικονομικά αποτελέσματα 2015, που ενέκρινε στις 29 Μαρτίου 2016 το Δ.Σ. του ΟΛΠ Α.Ε., είναι μία κερδοφόρα επιχείρηση, χωρίς ζημιές τα τελευταία έξι χρόνια της κρίσης. Δεν έχει λάβει δάνεια από το Δημόσιο, ούτε χρηματοδοτείται από αυτό. Τα ταμειακά του διαθέσιμα ανέρχονται σε 61 εκ. ευρώ.»

 Αυτό όμως που πραγματικά δικαιώνει τον χαρακτηρισμό του ξεπουλήματος είναι το ίδιο το τίμημα. Παραχωρείται το 51% + 16% του Λιμανιού έναντι 280 + 80 εκ. ευρώ με βασικό κριτήριο τη χρηματιστηριακή αξία της μετοχής του ΟΛΠ, σε μια περίοδο όπου το Χ.Α., αλλά και άλλα χρηματιστήρια βρίσκονται σε ιστορικά χαμηλά.

  Χαρίζει στην COSCO 1,05 δισ. ευρώ, που είναι η παρούσα αξία των ενοικίων από την παραχώρηση των προβλητών 2 και 3, τα οποία τώρα η COSCO θα πληρώνει ενοίκιο στον εαυτό της! 

 Οι λεγόμενες επενδύσεις 350 εκατ. ευρώ την επόμενη δεκαετία   που δεσμεύτηκε ότι  θα κάνει η COSCO δεν είναι τίποτα παραπάνω από προγράμματα ΕΣΠΑ. Όπως τονίζει σε δήλωση του αμέσως μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας και ο αντιπεριφερειάρχης Πειραιά, Γιώργος Γαβρίλης, «οι επενδύσεις που θα γίνουν στην πρώτη πενταετία θα ανέλθουν μόλις σε 162,9 εκατομ. ευρώ, καθώς τα υπόλοιπα μέχρι τα 296 εκατ. προβλέπεται να εισπραχθούν από κοινοτικά προγράμματα».

To βέβαιο είναι πως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ υλοποιεί πλήρως ένα «θατσερικό μοντέλο», που εξυπηρετεί απόλυτα τα σχέδια του μεγάλου ευρωπαϊκού και ντόπιου κεφαλαίου, ιδιαίτερα του ναυτιλιακού, το οποίο, παρά τις αρχικές επιφυλάξεις του, τελικά φαίνεται πως συμμετέχει στη μοιρασιά της εκμετάλλευσης. Τέλος, η παραχώρηση του λιμανιού στους Κινέζους έχει και γεωστρατηγικά χαρακτηριστικά και εντάσσεται στο πλαίσιο των ανταγωνισμών των ιμπεριαλιστικών κέντρων.

Η κυβέρνηση  είναι αποφασισμένη να το πάει μέχρι τέλους, δείχνοντας απόλυτη συνέπεια στις απαιτήσεις των δανειστών. Σειρά τώρα έχουν τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, της Πάτρας κι ακόμα δέκα μεγάλα λιμάνια, που θα εκχωρηθούν σε μονοπωλιακούς ομίλους και συμφέροντα. Eνω δείχνει να μην την ενδιαφέρει το εργασιακό καθεστώς που έχει εγκαταστήσει η COSCO αφού η εγκατάστασή της σήμαινε και το τέλος της εργατικής νομοθεσίας, καθώς στην προβλήτα ΙΙ δεν υπάρχουν Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, κανονισμοί εργασίας, αλλά συνθήκες εργασίας που ισχύουν σε κινέζικο έδαφος.

Η αντίσταση των εργαζομένων στο λιμάνι και των σωματείων τους, αλλά και κατοίκων, φορέων και συλλογικοτήτων, στο ξεπούλημα του ΟΛΠ θα παίξει σημαντικό ρόλο στις εξελίξεις και σε συνδυασμό με τις αντιφάσεις που διέπουν το κυβερνητικό σχήμα μπορεί να αποτελέσει ακόμα και καταλύτη σοβαρών ανατροπών. Αυτό θα γίνει στο βαθμό που ο αγώνας των σωματείων βγει έξω από το λιμάνι και ενωθεί με επιτροπές αγώνα και συλλογικότητες των δήμων του Πειραιά, σε ένα πλατύ λαϊκό εργατικό μέτωπο που θα απαιτεί να ακυρωθεί η συμφωνία και η κυβερνητική πολιτική.