ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ (732)
Τα σχέδια ενάντια στην απεργία και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα προωθούνται με βάση την αστική πολιτική συντριβής πλέον του εργατικού κινήματος. Του Αλέκου Αναγνωστάκη.
«…ένας από τους λόγους της αποτυχίας του επαναστατικού κινήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι η πραγματική ζωή των ατόμων διαδραματίζεται σε επίπεδο διαφορετικό από αυτό που πιστεύουν οι πρωτεργάτες της κοινωνικής επανάστασης που βασίζονται σε μια βαθύτερη γνώση του κοινωνικού είναι». Αυτό, μεταξύ άλλων, ισχυριζόταν ο Βίλχελμ Ράιχ. Και, κατά πώς φαίνεται, δεν έχει άδικο.
Διαπιστώνει κατάφορη παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Την Τρίτη 26 Μαΐου το περιοδικό ΟΥΤΟΠΙΑ και ο Όμιλος Μαρξιστικών Ερευνών οργανώνουν ανοικτή εκδήλωση με αφορμή την κυκλοφορία του καινούργιου τεύχους της ΟΥΤΟΠΙΑΣ με κεντρικό αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς.
Δεν μπορούμε παρά να πενθούμε όταν ακούμε αυτή την είδηση. Να στέλνουμε μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης στους ανθρώπους των εργατών που έχασαν τη ζωή τους. Όμως πάνω απ' όλα πρέπει να σκεφτούμε πώς θα σταματήσουμε το έγκλημα, γιατί για έγκλημα πρόκειται. Πώς θα πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας απέναντι στο κέρδος, στα ελάχιστα μέσα προστασίας που παίρνουν οι επιχειρήσεις.
ΑΝΕΡΓΙΑ ΣΤΟΠ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Ο Νίκος δεν ήταν απλώς ένας μύθος του αντιδικτατορικού αγώνα, των πολιτικών και εργατικών αγώνων των πρώτων δεκαετιών της μεταπολίτευσης.
Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η αλλαγή των συσχετισμών του, απαιτεί πρώτα απ’ όλα σαφήνεια στο τι περιεχόμενο θα έχει, ποια πολιτικά, εργατικά αιτήματα άμυνας και αντεπίθεσης θα προβάλλει. Του Νίκου Γουρλά.
Η μάχη των μαχών για το εργατικό κίνημα αναμφίβολα είναι το ασφαλιστικό. Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη μάχη στην αρχή μιας νέας ιστορικής φάσης που θα χαρακτηρισθεί από κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις μεγάλης κλίμακας. Σωστά χαρακτηρίστηκε από δυνάμεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος σαν «αιτία πολέμου».
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στις εκλογές της 25ης Γενάρη μαύρισαν τα κόμματα - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.α. – που τους είχαν μαυρίσει την ζωή με τα μνημόνια και συνολικά με την αντεργατική βαρβαρότητα που επέβαλαν. Έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ελπίζοντας πως το κακό θα σταματήσει εδώ και θ’ αλλάξει η κατάσταση προς όφελος τους.
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΡΘΡΑ
Η μάχη για να μην περάσει το ασφαλιστικό έκτρωμα του Κατρούγκαλου φαίνεται ότι οδηγείται σε μια ακόμα οπισθοχώρηση για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα.
Είναι ανάγκη η νεολαία να βγει μπροστά σε αυτή τη μάχη, όχι σα γενικόλογη επίκληση στη συνολική αναγκαιότητα ούτε σαν ευχολόγιο αλλά ακριβώς επειδή αυτή πλήττεται πρώτα και κύρια από τον νόμο-έκτρωμα και μπορεί να δώσει ένα μάχιμο τόνο.
Ήδη έχουν ξεχαστεί τα δύο περιστατικά σε Πάτρα και Ηράκλειο που καταγγέλθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα. Εγκυμονούσες εργαζόμενες κλήθηκαν να διακόψουν την κύηση ή αλλιώς να αποχωρήσουν από την εργασία τους.
ΔΗΜΟΦΙΛΗ
-
Η Ιωάννα Καρυστιάνη για τον Γιώργο Παυλάκη.
-
Οι λέξεις της σιωπής, του Θανάση Σκαμνάκη
-
Μέρες ΣΥΡΙΖΑ – Μέρες αδέσποτες, του Αλέκου Αναγνωστάκη
-
Τα φτωχόπαιδα του Πολυτεχνείου, της Μαριάννας Τζιαντζή
-
Μια μαρτυρία από το Πολυτεχνείο, έξω από το Πολυτεχνείο… της Αντωνίας Πάνου
-
Μισός αιώνας πολυτεχνείο τα αιτήματα για ψωμί – παιδεία – ελευθερία, έξω οι βάσεις του ΝΑΤΟ και οι Αμερικανοί, είναι ακόμα εδώ. BINTEO-ΦΩΤΟ
-
50 ΧΡΟΝΙΑ Η συλλογική μνήμη του λαού ενάντια στη λήθη του κατεστημένου, της Κατερίνας Θανοπούλου
-
Φεστιβάλ αισιοδοξίας από τον ελληνισμό της Αζοφικής, του Λεωνίδα Βατικιώτη – ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΣΤΟ ΝΤΟΜΠΑΣ
-
Μιλέι: ο Αργεντινός ακροδεξιός πρόεδρος με το αλυσοπρίονο, του Αλέκου Αναγνωστάκη
-
"Το σπίτι" στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, της Όλγας Μοσχοχωρίτου
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.