Να ενισχύσουμε την αυτοτελή παρουσία της επαναστατικής Αριστεράς όχι για να χωρίσουμε αλλά για να ενώσουμε.

Αυτό που δεν πρόκειται να μας πει κανείς είναι το πόσο ταξικά χαρακτηριστικά είχε η ψήφος και σε αυτό το δημοψήφισμα, καθώς και τι μπορεί να σημάνει για την επόμενη μέρα για τους εργαζόμενους διεθνώς.

Οι ευθύνες των σωματείων, ομοσπονδιών κλπ. είναι μεγάλες. Δε φτάνει μόνο να καταγγέλουν. Πρέπει με ουσιαστικές αγωνιστικές κινήσεις να επιβάλουν μόνιμες προσλήψεις όπου υπάρχουν ανάγκες και κατάργηση στην πράξη αυτών των εξευτελιστικών συμβάσεων, οι οποίες, εκτός των άλλων, διασπούν την ενότητα και σβήνουν κάθε σκέψη για αγώνα

   Τελικά τα χημικά, ως φαίνεται είναι ένα ακόμα κοινό σημείο της κατά ΣΥΡΙΖΑ “Αριστεράς”  με την κεντροδεξιά ή ακροδεξιά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ. Τόσο κοινό όσο η αντιλαϊκή πολιτική. Η οποία προκαλεί δάκρυα των πληττόμενων συνταξιούχων και εργαζομένων, είτε με την περιστολή των ειδσοδημάτων τους, είτε με τα δακρυγόνα, αλλά συνήθως και με τα δυο μαζί, καθώς το ένα είναι παράγωγο του άλλου.   

Το πρώτο και βασικό συμπέρασμα από την εκδήλωση της προηγούμενης Δευτέρας, που διοργάνωσε το Kommon, είναι το βαθύτερο ενδιαφέρον του κόσμου της Αριστεράς για το ίδιο το θέμα, την αναζήτηση της Αριστεράς και του Κομμουνισμού τον 21ο αιώνα.

Νομίζω ότι η δήλωση του Γερούν – αυτή περί ποτών και γυναικών - ουδόλως προσβάλλει τις χώρες του Νότου, αλλά τον ίδιο, γιατί αποκαλύπτει το βρωμερό και χυδαίο τρόπο που σκέφτεται. Και για να πω την αλήθεια,  θα θιγόμουν πολύ περισσότερο, αν ήμουν πατριώτισσά του, παρά ως Νότια.

Μια γοητευτική παράσταση. Μια συνύπαρξη επί σκηνής υλικών στέρεων και μαγικών μαζί, όπως η ποίηση του Νίκου Καββαδία και η μουσική/μελοποίηση τους από τον Θάνο Μικρούτσικο, που μεταλλάχθηκε στα χέρια του σκηνοθέτη Θέμη Μουμουλίδη σε θεατρική πράξη -συγκινησιακή και ουσιαστική. 

 “Κάλλιο πέντε στο πατάρι, παρά μόνος στο φεγγάρι”, αυτός είναι ο τίτλος μιας  ενδιαφέρουσας μουσικής παράστασης που παρουσιάζεται τα Σάββατα στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο. 

Το σπουδαίο θεατρικό έργο του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ «Ελευθερία στη Βρέμη» ανεβαίνει σε σκηνοθεσία Νάντιας Φώσκολου στο θέατρο Μεταξουργείο με την εξαιρετική Γιασεμί Κηλαηδόνη στον πρωταγωνιστικό ρόλο.

ΜΗΝΥΜΑ

Σέρνεται ο καιρός σα λαβωμένο φίδι

κρύβεται στα συρτάρια, στην ντουλάπα

κάτω απ’ το κρεβάτι

βγαίνει τη νύχτα βυθίζει δόντια ναρκωτικά

στις φλέβες μας.

Αργά καταπίνουμε τις ταπεινώσεις

μηρυκάζουμε υπομονή κι αποκοιμιόμαστε.

Ξανανοίγουμε χάρτες, κατεβάζουμε

παλιά βιβλία, συγκρίνουμε

τις εποχές.

Βλαστημάμε την τύχη.

Ένα σάλπισμα καραβιού

μια φωτιά στο βουνό, μια

ντουφεκιά στο κούτελο του φόβου.

Θα βγούμε πάλι.

Είμαστε ράτσα ατάκτων και κλεφτών, έχουμε

το πείσμα του σίδερου, την υπομονή

του νερού.

Όσοι πιστοί.

Με συμπόνια και με μαχαίρι.

Kι αν δεν καταλαβαίνεις, ψάξε Μεσολόγγι,

Μακρόνησο και Νοέμβρη.

Να ξέρεις·

σου γράφω πάντα με το χέρι στην καρδιά

και το βλέμμα στο στόχο.