Η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου της εργασίας υποδέχτηκαν τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης αλλά και τις μετέπειτα επαφές με τα γεράκια της Ε.Ε με ανάμικτα συναισθήματα.
Τα σχέδια ενάντια στην απεργία και στα συνδικαλιστικά δικαιώματα προωθούνται με βάση την αστική πολιτική συντριβής πλέον του εργατικού κινήματος. Του Αλέκου Αναγνωστάκη.
Όπως λένε: Δια βίου πληροφόρηση (μη μάθηση) -Πράσινη (εκμεταλλευτική) οικονομία.
«…ένας από τους λόγους της αποτυχίας του επαναστατικού κινήματος βρίσκεται ακριβώς στο ότι η πραγματική ζωή των ατόμων διαδραματίζεται σε επίπεδο διαφορετικό από αυτό που πιστεύουν οι πρωτεργάτες της κοινωνικής επανάστασης που βασίζονται σε μια βαθύτερη γνώση του κοινωνικού είναι». Αυτό, μεταξύ άλλων, ισχυριζόταν ο Βίλχελμ Ράιχ. Και, κατά πώς φαίνεται, δεν έχει άδικο.
Διαπιστώνει κατάφορη παραβίαση της εργατικής και ασφαλιστικής νομοθεσίας και των στοιχειωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Την Τρίτη 26 Μαΐου το περιοδικό ΟΥΤΟΠΙΑ και ο Όμιλος Μαρξιστικών Ερευνών οργανώνουν ανοικτή εκδήλωση με αφορμή την κυκλοφορία του καινούργιου τεύχους της ΟΥΤΟΠΙΑΣ με κεντρικό αφιέρωμα στα 150 χρόνια από την ίδρυση της Πρώτης Διεθνούς.
Δεν μπορούμε παρά να πενθούμε όταν ακούμε αυτή την είδηση. Να στέλνουμε μηνύματα αγάπης και συμπαράστασης στους ανθρώπους των εργατών που έχασαν τη ζωή τους. Όμως πάνω απ' όλα πρέπει να σκεφτούμε πώς θα σταματήσουμε το έγκλημα, γιατί για έγκλημα πρόκειται. Πώς θα πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας απέναντι στο κέρδος, στα ελάχιστα μέσα προστασίας που παίρνουν οι επιχειρήσεις.
ΑΝΕΡΓΙΑ ΣΤΟΠ, ΣΤΑΘΕΡΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ
ΝΑ ΜΗΝ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΝ ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ
Η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος και η αλλαγή των συσχετισμών του, απαιτεί πρώτα απ’ όλα σαφήνεια στο τι περιεχόμενο θα έχει, ποια πολιτικά, εργατικά αιτήματα άμυνας και αντεπίθεσης θα προβάλλει. Του Νίκου Γουρλά.
Οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα στις εκλογές της 25ης Γενάρη μαύρισαν τα κόμματα - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ κ.α. – που τους είχαν μαυρίσει την ζωή με τα μνημόνια και συνολικά με την αντεργατική βαρβαρότητα που επέβαλαν. Έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση ελπίζοντας πως το κακό θα σταματήσει εδώ και θ’ αλλάξει η κατάσταση προς όφελος τους.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.