Η αστική προπαγάνδα προσπαθεί συστηματικά να παρουσιάσει τη φορολογική πολιτική του αστικού κράτους ως «ουδέτερη» και «υπερ - ταξική» που φροντίζει για τη «δίκαιη κατανομή» των φορολογικών βαρών ανάλογα με το μέγεθος των εισοδημάτων του καθένα στο πλαίσιο του «κράτους πρόνοιας» και της «προστασίας των αδυνάτων».

Πέρα από τα ωραία λόγια που συσκοτίζουν την πραγματικότητα η φορολογική πολιτική στοχεύει στην αύξηση του βαθμού εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης μέσω της αύξησης της υπεραξίας που ιδιοποιείται το κράτος μέσω των φόρων, αφού τα φορολογικά βάρη τα επωμίζονται κατά κύριο λόγο οι μισθοί και όχι τα κέρδη.