Την Πέμπτη 17-1-2019 ψηφίστηκε στη Βουλή ο νόμος των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που έφερε ο Γαβρόγλου στη Βουλή και ανάμεσα στα άλλα εκπαιδευτικά ζητήματα αφορά τον τρόπο προσλήψεων μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών. Αποτελεί παρέμβαση-τομή απάνθρωπης σύλληψης σε ό,τι αφορά τις εργασιακές σχέσεις και κατ’ επέκταση στον τρόπο λειτουργίας του σχολείου.

Οι λογαριασμοί με την Ιστορία παραμένουν ανοιχτοί.

Φτωχά παιδιά και παιδιά μειονοτήτων που πιστεύουν σε μια ψευδή αρχή «αξιοκρατίας» μπορεί να οδηγηθούν σε ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα αυτοεκτίμησης και επικίνδυνη συμπεριφορά, υποστηρίζει πρόσφατη έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από το πανεπιστήμιο της Αριζόνας και δημοσιεύθηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Child Development.

«Οι εξωτερικές αλυσίδες τοποθετήθηκαν απλά µέσα στον άνθρωπο. Οι επιθυµίες και οι σκέψεις µε τις οποίες τον γεµίζει ο µηχανισµός της κοινωνίας τον αλυσοδένουν πολύ περισσότερο από όσο οι εξωτερικές αλυσίδες. Αυτό συµβαίνει γιατί ο άνθρωπος µπορεί να συνειδητοποιεί τις εξωτερικές του αλυσίδες αλλά όχι και τις εσωτερικές, έχοντας έτσι την ψευδαίσθηση ότι είναι ελεύθερος.

Μπορεί να προσπαθήσει να αποτινάξει τις εξωτερικές αλυσίδες, αλλά πώς µπορεί να απαλλαγεί από τις εσωτερικές όταν δεν γνωρίζει καν ότι υπάρχουν;» (Fromm, 1992, σ. 7)

Στην παιδαγωγική υπάρχει ένα προβληματικό και παράξενο θέμα, το οποίο συνήθως περιγράφεται ως το πρόβλημα της «πρακτικής εφαρμογής της γνώσης στη ζωή».

Και είναι όντως αλήθεια ότι ο απόφοιτος του σχολείου (είτε δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, είτε πανεπιστημίου) βρίσκεται μπροστά στο δίλημμα του να μην ξέρει πώς να «εφαρμόσει» τις γνώσεις του στα προβλήματα που εμφανίζονται έξω από τους τοίχους του σχολείου.