«TZENH KAI MAΡΞ» της Σοφίας Αδαμίδου, βασισμένο στην πλούσια επιστολογραφία της Τζένης Μαρξ με το σύντροφό της και επαναστάτη φιλόσοφο, σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία της Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, και την πρωτότυπη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη, στο θέατρο «OLVIO».

Μία νουβέλα πολιτικής φαντασίας ή μήπως μεταλλαγμένης πραγματικότητας, από τον Δημήτρη Μπελαντή. Εκδόσεις «ΑΠΑΡΣΙΣ»

«Ο ΠΑΤΕΡΑΣ», μια παράσταση στηριγμένη στο ομώνυμο έργο του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε Διασκευή και Σκηνοθεσία Βασίλη Μπισμπίκη, στο Θέατρο Αποθήκη

Ο Χαρίλαος Φλωράκης έλεγε πως «αλήθεια είναι ό,τι συμφέρει το λαό». Το θυμάμαι από τους τίτλους μιας συνέντευξής του στο «ΒΗΜΑ», στα τέλη της δεκαετίας του 1970.

 Η Ορέστεια είναι η τριλογία του Αισχύλου που χάρισε στον ποιητή το πρώτο βραβείο στα «Εν Άστει Διονύσια» το 458 π.Χ., δύο χρόνια πριν από τον θάνατό του και είναι η μοναδική αρχαία τριλογία που σώθηκε στο σύνολό της. Αποτελούμενη από τις τραγωδίες «Αγαμέμνων», «Χοηφόροι», «Ευμενίδες», συνθέτει την τραγική πορεία του Ορέστη από την ύβρη, στον εξαγνισμό και τη λύτρωση.

Όταν τον Μάιο του 2019 ξεκινήσαμε με το ναυλωμένο μικρό λεωφορείο του Εθνικού Θεάτρου με προορισμό το Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων Ελεώνα Θηβών προκειμένου να παρακολουθήσουμε μία θεατρική παράσταση, ήμασταν προετοιμασμένοι για μια κάποιου είδους συγκίνηση.

 Σε Μετάφραση Παναγιώτη Μουλά και Σκηνοθεσία  Μουσική Δραματουργία Αρη Μπινιάρη, από το Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, στο Φεστιβάλ Αθηνών