Σε ένα μεγάλο εύρος των αριστερών δυνάμεων συνεχίζει να αναπαράγεται η αντίληψη των κοινωνικών συμμαχιών που επιδιώκει να συμπεριλάβει την μεγάλη πλειονότητα των δυνάμεων του «λαού» απέναντι στην αστική πολιτική εξουσία, πολύ περισσότερο σήμερα που οι συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών έχουν πλήξει σε έναν βαθμό, πέραν του κόσμου της μισθωτής εργασίας, και στρώματα των μικροαστικών τάξεων της ελληνικής κοινωνίας. Αυτή η αντίληψη που ιστορικά αντιστοιχεί στην «αντιμονοπωλιακή» πολιτική επιδιώκει να εμφανίσει τη δυνατότητα μιας συμμαχίας εργατικής τάξης, μικροαστικών μερίδων, ακόμη και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, απέναντι στα «μονοπώλια» που «καταδυναστεύουν» την ευρεία λαϊκή πλειονότητα.

Κάνουμε με γενναίο τρόπο την αυτοκριτική μας για τα όσα έχουμε γράψει κατά καιρούς. Παίρνουμε πίσω ό,τι έχουμε πει. Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν είναι σεχταριστικό, αλλά κάνει θαρραλέα μετωπικά ανοίγματα στην πολιτική του που δεν έχουν προηγούμενο. Απόδειξη η πρόσφατη εκδήλωση όπου παρουσιάστηκε το νέο δοκίμιο ιστορίας του ΚΚΕ στην οποία παρευρέθηκε ο Γιάννης Μηλιός (είχε προηγηθεί εμφάνισή του στο φεστιβάλ της ΚΝΕ, στην εκδήλωσή του ΚΚΕ για τη συλλεκτική έκδοση για τα 100χρονα και στην τιμητική εκδήλωση του ΚΚΕ για τον Θάνο Μικρούτσικο).