Πηγή: εφημ. ΤΑ ΝΕΑ, 29/12/2022
Όσο ο πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με κίνδυνο να κλιμακωθεί και εξαπλωθεί, τόσο περισσότερο αναγκαία γίνεται μια Νέα Εξωτερική Πολιτική. Στόχος της θα πρέπει να είναι η εξασφάλιση της ειρήνης με δικαιοσύνη. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν βασίζεται με απόλυτη συνέπεια στις αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ, στο διεθνές δίκαιο και στην ανάπτυξη σχέσεων φιλίας ανάμεσα στους λαούς. Μερικά βασικά σημεία που θα έπρεπε να ακολουθήσει η εξωτερική πολιτική μας είναι:
Πρώτο, να υποστηρίζει με απόλυτη συνέπεια τη μη αλλαγή συνόρων στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη ή όπου αλλού. Αυτό σημαίνει για παράδειγμα ότι δεν αρκεί να μην αναγνωρίζει τυπικά το Κόσοβο αλλά ότι πρέπει να αποσύρει την ελληνική δύναμη που εδρεύει στο ΝΑΤΟϊκό προτεκτοράτο. Σημαίνει επίσης ότι πρέπει να αντιταχθεί διπλωματικά στις προσπάθειες της εθνικιστικής ηγεσίας του Κοσόβου για εκδίωξη των Σέρβων από την περιοχή.
Δεύτερο, η Ελλάδα θα πρέπει να αντιταχθεί στην ένταξη των λοιπών βαλκανικών χωρών στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Τα Βαλκάνια πρέπει να γίνουν ουδέτερη ζώνη, εκτός στρατιωτικών και οικονομικών συνασπισμών. Διαφορετικά οι εντάσεις ανάμεσα στις ΗΠΑ και στη Ρωσία θα μεταφερθούν ταχύτατα στην περιοχή μας. Για την ακρίβεια έχουν ήδη μεταφερθεί. Το ζήτημα είναι να αποτραπεί η παραπέρα όξυνση των εθνικισμών που υποθάλπονται από τις μεγάλες δυνάμεις.
Τρίτο, πρέπει να σταματήσει κάθε ανάμιξη της χώρας μας στον πόλεμο στην Ουκρανία. Αντιθέτως, η Ελλάδα θα πρέπει να αναλάβει (πιθανότατα και με άλλες χώρες) διαμεσολαβητικό ρόλο ώστε να σταματήσει ο πόλεμος, να επανέλθουν τα σύνορα στην κατάσταση που βρίσκονταν πριν την έναρξή του, να οικοδομηθεί υπο την αιγίδα του ΟΗΕ μια δημοκρατική, ουδέτερη Ουκρανία.
Τέταρτο, οι σχέσεις με την Τουρκία μπορούν να εξομαλυνθούν όχι με διάλογο υπό ΝΑΤΟϊκή σκέπη και εν κρυπτώ συναντήσεις στις Βρυξέλλες. Ο διάλογος είναι χρήσιμος όταν γίνεται στο πλαίσιο του ΟΗΕ και στη βάση του διεθνούς δικαίου. Αν αποβλέπει απλώς να κλείσουν επιφανειακά τα ζητήματα σε όφελος της ΝΑΤΟϊκής ενότητας απέναντι στη Ρωσία, τότε το μέλλον δεν προβλέπεται ευοίωνο.
Πέμπτο, η Ελλάδα θα πρέπει να υποστηρίζει με συνέπεια το αμετάθετο των συνόρων και την εδαφική ακεραιότητα σε όλες τις περιπτώσεις. Αυτό σημαίνει ότι οφείλει να στηρίξει την προσπάθεια αποκατάστασης της κρατικής κυριαρχίας στη Συρία με την απομάκρυνση όλων των ξένων στρατευμάτων από τη χώρα.
Έκτο, η Ελλάδα θα πρέπει να διατηρεί ισότιμες σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού με όλα τα κράτη, μικρά και μεγάλα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ταχθεί, έστω και τώρα, ενάντια στις κυρώσεις που έχουν επιβληθεί σε βάρος της Ρωσίας, του Ιράν, της Κούβας, της Βενεζουέλας ή άλλων χωρών. Οι οικονομικές κυρώσεις είναι αντίθετες στο διεθνές δίκαιο. Όταν επιβάλλονται από μια ισχυρή δύναμη σε βάρος ασθενέστερων κρατών ισοδυναμούν με πόλεμο. Επιπλέον, βλάπτουν σοβαρά τα συμφέροντα του ελληνικού λαού.
