Πηγή: Εφημερίδα Τα Νέα
Στην ταραγμένη εποχή μας έχει ακόμη πιο μεγάλη σημασία η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας να βασίζεται στις αρχές του διεθνούς δικαίου. Οι αρχές του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ όπως η ειρηνική επίλυση των διαφορών, το απαραβίαστο των συνόρων, η μη επέμβαση στα εσωτερικά άλλων κρατών, ο σεβασμός της εθνικής κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας αποτελούν κατακτήσεις της ανθρωπότητας μετά την αντιφασιστική νίκη των λαών το 1945.
Από αυτά προκύπτουν δυο τουλάχιστον δυνατότητες, ή για την ακρίβεια, υποχρεώσεις της χώρας μας. Η πρώτη είναι ότι πρέπει να ταχθεί ξεκάθαρα υπέρ της ειρηνικής επίλυσης της αντιπαράθεσης στην Ουκρανία. Δεν έχει κανένα συμφέρον να εμπλέκεται στην αντιπαράθεση του ΝΑΤΟ προς τη Ρωσία για τη διανομή των σφαιρών επιρροής. Η διακοπή όλων των διευκιλύνσεων προς τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ και η πλήρης απεμπλοκή από τον πόλεμο είναι το πρώτιστη συμβολή στην ειρήνη. Η χώρα μας θα πρέπει να συνταχθεί με τα κράτη εκείνα που παρουσίασαν προτάσεις ειρήνευσης (Κίνα, Βραζιλία, Μεξικό κλπ), έστω και αν αυτές οι προτάσεις μπορεί να παρουσιάζουν σημεία που ενδεχομένως είναι συζητήσιμα.
Η δεύτερη είναι η τήρηση της αρχής της μη επέμβασης στα εσωτερικά άλλων κρατών. Το άρθρο 2 παρ. 4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ ορίζει πως “Πάντα τα Μέλη θα απέχωσι εις τας διεθνείς αυτών σχέσεις της απειλής ή χρήσεως βίας κατά της εδαφικής ακεραιότητος ή της πολιτικής ανεξαρτησίας οιουδήποτε Κράτους”. Η πολιτική ανεξαρτησία μάλιστα προστέθηκε στο κείμενο κατόπιν επιμονής των λιγότερο ισχυρών κρατών, τα οποία δικαίως ήθελαν μια διασφάλιση έναντι της πάγιας πρακτικής των μεγάλων δυνάμεων να παρεμβαίνουν στα εσωτερικά τους. Ακόμη πιο ξεκάθαρα στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου ορίζεται πως “Ουδεμία διάταξις εκ των διαλαμβανομένων εις τον παρόντα Χάρτην θα παρέχει το δικαίωμα εις τα Ηνωμένα Έθνη να επεμβαίνωσιν εις ζητήματα ανήκοντα ουσιαστικώς εις την εσωτερικήν δικαιοδοσίαν οιυοδήποτε Κράτους”.
Γι’ αυτό η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική στο ζήτημα των αντιδράσεών της στη φυλάκιση του Φ. Μπελέρη. Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι και η σημερινή κυβέρνηση της Αλβανίας καταδυναστεύει τα λαϊκά δικαιώματα και τις δημοκρατικές ελευθερίες όχι μόνο της μειονότητας αλλά γενικότερα των λαϊκών τάξεων. Ωστόσο, η επίλυση αυτών των προβλημάτων είναι υπόθεση του αλβανικού λαού, που ανεξάρτητα από εθνική καταγωγή, μπορεί με την ενότητα και τον αγώνα του να βάλει φραγμό σε τέτοιες πολιτικές.
Ας μην ξεχνάμε ότι η Τουρκία καραδοκεί. Οι παρεμβάσεις της στη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης είναι συνεχείς. Ενόψει των ελληνοτουρκικών διαβουλεύσεων δεν αποκλείεται μάλιστα να ενταθούν. Η προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας όμως είναι υπόθεση της ίδιας και ολόκληρου του ελληνικού λαού, κανενός άλλου.
Ο Δ. Καλτσώνης είναι καθηγητής θεωρίας κράτους και δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο
