Δεν ξέρουμε για πόσο ακόμα θα μπορεί η κυβέρνηση να διαχειριστεί επικοινωνιακά το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα και ο λαός.
«Δεν σας θυμίζει ο Τράβνικοφ μια κοινή γνωστή μας που αρνείται την ιατρική και γενικά τις επιστήμες, μόνο και μόνο επειδή οι γιατροί χορεύουν άσχημα μαζούρκα; Το κρασί είναι γλυκό, γευστικό και φέρνει ευθυμία, όμως αυτό δεν είναι αρκετό. Θα βρεθεί κάποιος ράφτης που θ' αρχίσει να το αρνείται με την πρόφαση ότι δεν βγάζει τους λεκέδες και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί αντί για νέφτι». (Αντον Τσέχοφ από το διήγημα «Ένα γράμμα»)
Η λαγκαδιά που είδε τον Άδωνι λαβωμένο είναι στη Συρία. Εκεί πληγώθηκε θανάσιμα ο εραστής της Αφροδίτης και της Περσεφόνης. Στις λαγκαδιές της Συρίας τώρα λαβώνονται κατ’ εξακολούθησιν θεοί, ημίθεοι, αλλά κυρίως άνθρωποι. Κι όχι μονάχα στη Συρία.
Να μην ξεχάσουμε την ποίηση. Να μην ξεχάσουμε τα γενέθλια του Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι - του μεγάλου ποιητή της Επανάστασης και του ορμητικού ξεκινήματος του εικοστού αιώνα. Αναδημοσιεύουμε το ποίημα του Νίκου Καρούζου που αναρτήθηκε αυτές τις μέρες στο γνωστό κοινωνικό μέσο.
Μετά από σχεδόν τρία χρόνια μυστικών διαπραγματεύσεων και κάτω από αυστηρότατους όρους, Γερμανοί βουλευτές θα έχουν τη δυνατότητα να δουν τα κείμενα της διατλαντικής συμφωνίας ΤΤΙΡ σε μια ειδικά διαμορφωμένη αίθουσα ανάγνωσης! (The Press Project 1/2/16)
Το ινστιτούτο γεωπολιτικής ανάλυσης Stratfor προειδοποιεί: "Το κλίμα φόβου και καχυποψίας, που είναι βέβαιο ότι θα ακολουθήσει, θα επιδεινώσει τις υπάρχουσες κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές κρίσεις".
Τι είναι μεσαία τάξη; Να καταφέρνουμε να ζούμε αντέχοντας τα χρέη; Να έχουμε ένα πιάτο φαΐ; Να έχουμε ένα συμπαθητικό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο; Να έχουμε μήπως τα μέσα παραγωγής όπως προτείνει ιστοσελίδα που μεταφέρει το σχετικό άρθρο στα ελληνικά; Ή μήπως είναι απλώς ένα συναίσθημα - το συναίσθημα του να ανήκεις στη μεσαία τάξη; Μεγάλο μπέρδεμα.
Δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφια για την προεδρία της Κ.Ο. του DIE LINKE λόγω της απόφασης της ΚΟ να υποστηρίξει την πρόταση της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την επέκταση του «ελληνικού προγράμματος» για 4 μήνες και την οποία θεωρεί στρατηγικό λάθος.
“Έχουμε πολλούς καινούριους φίλους: τον Πάπα, τη βασίλισσα Ελισσάβετ, τον Πούτιν. Με πιάνουν τα γέλια! Από την άλλη, η Marine Le Pen είναι πανευτυχής όταν οι ισλαμιστές αρχίζουν να πυροβολούν παντού”.
Με αυτό το ποίημα ο Βύρων Λεοντάρης (1932-2014) προειδοποιεί για την προέλαση του απάνθρωπου στην τέχνη - και το άδειασμα των λέξεων. Είναι πολλές οι περιπτώσεις διανοουμένων που μιλάνε έξω απ' τον πόνο. Έξω από τη ζωή. Έξω από το μεγαλείο του ανθρώπινου πόνου.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.