Το τεύχος, με θέμα «Μαρξισμός και τέχνη», αποτελεί μια συνέχεια και συμπλήρωση του προηγούμενου αφιερώματος για την τέχνη στην ΕΣΣΔ. Περιλαμβάνει αφιερώματα σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς μαρξιστές λογοτεχνικούς κριτικούς και συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την τέχνη, συγκεκριμένα τους: Φραντς Μέρινγκ, Βικτόρ Σερζ, Ανατόλι Λουνατσάρσκι, Αλεξάντρ Βορόνσκι, Νικολάι Μπουχάριν, Κρίστοφερ Κόντγουελ, Ερνστ Φίσερ, Στέφαν Μοράβσκι. Παρουσιάζονται επίσης μερικοί από τους πιο διακεκριμένους κριτικούς και λογοτέχνες της επαναστατικής Κίνας, συγκεκριμένα οι Λου Σουν, Τσόου Τσιόουμπάι και Μάο Ντουν. Ο αναγνώστης θα βρει αντιπροσωπευτικά κείμενά τους για θέματα τέχνης, μαζί με εισαγωγικά σημειώματα για το έργο τους στο πεδίο. Αρκετοί από αυτούς είναι ουσιαστικά άγνωστοι στο ελληνικό κοινό. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνονται αναλύσεις για επιφανείς μορφές από τη γερμανική και αγγλική λογοτεχνία της αστικής ανόδου, την πορεία της τέχνης στην ΕΣΣΔ από τα 1917 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1930, την τέχνη και την αισθητική γενικά, τη θέση της τέχνης στον καπιταλισμό, τις προοπτικές της τέχνης στη μελλοντική κομμουνιστική κοινωνία.
Σε μια μουντή περίοδο, όπου κυοφορούνται μεγάλες αναστατώσεις, η ενασχόληση με «αφηρημένες» σφαίρες του μαρξισμού όπως η τέχνη δεν αποτελεί μόνο ένα ευχάριστο διάλειμμα. Δίνει ταυτόχρονα μια υπενθύμιση ότι η θετική έκβαση αυτών των αναστατώσεων δεν θα γίνει δυνατή χωρίς τη μαρξιστική θεμελίωση της πράξης.
Η πανδημία του κορονοϊού επιδρά και στην Μαρξιστική Σκέψη, καθιστώντας απαγορευτική την έντυπη έκδοση του παρόντος τεύχους στη διάρκεια του λοκ ντάουν. Αυτός είναι o λόγος που αποφασίστηκε να προσφερθεί δωρεάν στο κοινό με μορφή pdf, ως μια ελάχιστη έκφραση ευχαριστίας στους φίλους του περιοδικού. Το κατεβάζετε πατώντας εδώ.
Το τεύχος, με θέμα «Μαρξισμός και τέχνη», αποτελεί μια συνέχεια και συμπλήρωση του προηγούμενου αφιερώματος για την τέχνη στην ΕΣΣΔ. Περιλαμβάνει αφιερώματα σε μερικούς από τους πιο σημαντικούς μαρξιστές λογοτεχνικούς κριτικούς και συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την τέχνη, συγκεκριμένα τους: Φραντς Μέρινγκ, Βικτόρ Σερζ, Ανατόλι Λουνατσάρσκι, Αλεξάντρ Βορόνσκι, Νικολάι Μπουχάριν, Κρίστοφερ Κόντγουελ, Ερνστ Φίσερ, Στέφαν Μοράβσκι. Παρουσιάζονται επίσης μερικοί από τους πιο διακεκριμένους κριτικούς και λογοτέχνες της επαναστατικής Κίνας, συγκεκριμένα οι Λου Σουν, Τσόου Τσιόουμπάι και Μάο Ντουν. Ο αναγνώστης θα βρει αντιπροσωπευτικά κείμενά τους για θέματα τέχνης, μαζί με εισαγωγικά σημειώματα για το έργο τους στο πεδίο. Αρκετοί από αυτούς είναι ουσιαστικά άγνωστοι στο ελληνικό κοινό. Συγκεκριμένα, περιλαμβάνονται αναλύσεις για επιφανείς μορφές από τη γερμανική και αγγλική λογοτεχνία της αστικής ανόδου, την πορεία της τέχνης στην ΕΣΣΔ από τα 1917 ως τις αρχές της δεκαετίας του 1930, την τέχνη και την αισθητική γενικά, τη θέση της τέχνης στον καπιταλισμό, τις προοπτικές της τέχνης στη μελλοντική κομμουνιστική κοινωνία.
Σε μια μουντή περίοδο, όπου κυοφορούνται μεγάλες αναστατώσεις, η ενασχόληση με «αφηρημένες» σφαίρες του μαρξισμού όπως η τέχνη δεν αποτελεί μόνο ένα ευχάριστο διάλειμμα. Δίνει ταυτόχρονα μια υπενθύμιση ότι η θετική έκβαση αυτών των αναστατώσεων δεν θα γίνει δυνατή χωρίς τη μαρξιστική θεμελίωση της πράξης.
