Δηλώνει ότι δεν θα είναι υποψήφια για την προεδρία της Κ.Ο. του DIE LINKE λόγω της απόφασης της ΚΟ να υποστηρίξει την πρόταση της γερμανικής ομοσπονδιακής κυβέρνησης για την επέκταση του «ελληνικού προγράμματος» για 4 μήνες και την οποία θεωρεί στρατηγικό λάθος.
“Έχουμε πολλούς καινούριους φίλους: τον Πάπα, τη βασίλισσα Ελισσάβετ, τον Πούτιν. Με πιάνουν τα γέλια! Από την άλλη, η Marine Le Pen είναι πανευτυχής όταν οι ισλαμιστές αρχίζουν να πυροβολούν παντού”.
Με αυτό το ποίημα ο Βύρων Λεοντάρης (1932-2014) προειδοποιεί για την προέλαση του απάνθρωπου στην τέχνη - και το άδειασμα των λέξεων. Είναι πολλές οι περιπτώσεις διανοουμένων που μιλάνε έξω απ' τον πόνο. Έξω από τη ζωή. Έξω από το μεγαλείο του ανθρώπινου πόνου.
Ο πολιτισμός στα καλύτερά του λοιπόν, επιχορηγούμενος μάλιστα κι από το Athens Intercontinental. Να αγνοεί την πραγματικότητα, να καλεί σε οντισιόν για διαδήλωση την ώρα που λίγα μέτρα παρακάτω θα συμβαίνει η πραγματική διαδήλωση, η πραγματική ζωή, το πραγματικό μοίρασμα, η ζώσα «περφόρμανς».
Ο Κώστας Μποσταντζόγλου γράφει για τον πατέρα του, τον Μέντη, τον Χρύσανθο, τον Μποστ
Με τίτλο η «Οικονομία της Ουκρανίας», με σχετικό υπότιτλο «Η νέα Ελλάδα στην Ανατολή» και με μία σπαρακτική φωτογραφία μιας γριάς που κλαίει, το βρετανικό περιοδικό The Economist δημοσίευσε στις 12 Μαρτίου 2015 την είδηση για την ανάληψη («έγκριση» στο άρθρο) της «διάσωσης» της Ουκρανίας από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ).
Οι «μύθοι» δεν τρομάζουν. Συνήθως εμπνέουν και γι' αυτό και η εξέγερση του Πολυτεχνείου και η παρακαταθήκη ανυπακοής που έχει αφήσει σε αυτή την κοινωνία, αντιμετωπίζονται πολύ απαξιωτικά. Εδώ και δύο-τρία χρόνια, μαθαίνουμε ότι για όλα μας τα δεινά φταίει η «μεταπολίτευση», γενικά και αόριστα ή και συγκεκριμένα, πιο πρόσφατα. Αυτή η αντίληψη, ακόμα και με τα αποσπασματικά ψήγματα αλήθειας που μπορεί να φέρει, κάθε φορά που μετατρέπεται σε κεντρική ανάλυση, γίνεται και ανιστόρητη και επικίνδυνη.
Μικρός αριθμός ατόμων, που κατηγορούνται για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και βίαιες επιθέσεις στην ελευθερία του Τύπου αμαύρωσαν με την παρουσία τους τη συγκλονιστική συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι για τα θύματα της τρομοκρατικής επίθεσης στο Charlie Hebdo.
"Η υπόθεση της υποτιθέμενης σύλληψης του Γιώργου Φιλππάκη έκανε φανερό το τεράστιο κενό αξιοπιστίας που κρύβεται στο σύγχρονο τρόπο ενημέρωσης εκατομμυρίων ανθρώπων στη χώρα μας και σε όλο το δυτικό κόσμο".
Τα τελευταία ειδικότερα χρόνια, με ιστοριογραφικά έργα, απομνημονεύματα, βιογραφίες, αφηγήματα, αφιερώματα στον ελληνικό Τύπο, ντοκιμαντέρ, ντοκουμέντα, συνεντεύξεις, ημερολόγια, χρονικά, φωτογραφικά λευκώματα κ.α. το ενδιαφέρον για την Ιστορία κορυφώνεται. Κορυφώνεται και επιστρέφει εδώ, στο πεδίο των σημερινών κοινωνικών αναμετρήσεων και αναζητήσεων.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.