Χρειάστηκαν μια συμφωνία μερικής οριοθέτησης της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και της Αιγυπτιακής χούντας και λίγες μόνο ημέρες για να περάσουν στα αζήτητα η πρόσφατη δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου και η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ περί της θετικής ενέργειας του παγώματος των ερευνών στην ανατολική Μεσόγειο που ανακοίνωσε στις 28 Ιούλη ο εκπρόσωπος της τουρκικής προεδρίας, Ibrahim Kalin «ως μια εποικοδομητική προσέγγιση του Ταγίπ Ερντογάν στις διαπραγματεύσεις».
Δεν πρόκειται για μια επικαιροποιημένη και «βελτιωμένη» αναδημοσίευση επετειακού τύπου, 6 Αυγούστου σήμερα ας γράψουμε κάτι για τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.
Πρόκειται για ένα ζων ιστορικό γεγονός που προσλαμβάνει επίκαιρες κάθε φορά διαστάσεις.
Η εποχή που η Ευρωπαϊκή Ένωση πλασαριζόταν ως το απαραβίαστο σύμβολο της νέας Ευρώπης, στη θέση ακόμη και των ιδανικών της Γαλλικής Επανάστασης, έχει παρέλθει οριστικά. Η ίδια η πορεία της ακολούθησε και ακολουθεί το σχήμα συγκρότηση – σύγκρουση – νέα παροδική ισορροπία που προετοιμάζει την επόμενη σύγκρουση αγνώστων επιπτώσεων. (Τέτοιας μορφής ήταν η έξοδος του Ενωμένου Βασιλείου από την ΕΕ πριν λίγο καιρό).
Θρησκευτικό δόγμα - επιστημονικό αξίωμα
Η σχέση της επιστήμης με τη θρησκεία είναι μια σχέση που χαρακτηρίζεται από την ιστορικότητα της. Από μια συνεχή διαπάλη αλλά και διαρκή επαναδιαπραγμάτευση που συνοδεύονται από οξείες συγκρούσεις, πρόσκαιρους, εύθραυστους και αντιστρέψιμους επιχειρούμενους συμβιβασμούς ανάμεσα σε άτομα, κοινωνικές ομάδες και θεσμούς σχετικά με τη διαμόρφωση ενός πλέγματος απόψεων για τη δομή του κόσμου, για το είδος των σχέσεων μεταξύ των ανθρώπων.
Από τις 13 Μάρτη, τότε που η κυβέρνηση της ΝΔ δια του κ. Χαρδαλιά ανακοίνωνε – ανάμεσα στα άλλα - την απαγόρευση των συναθροίσεων 10 ατόμων και άνω και την τιμωρία για την παραβίαση του μέτρου με πρόστιμο ύψους 1.000 ευρώ πέρασαν μόλις 50 μέρες.
Θυμάμαι τότε που παρακινούσα έναν σπουδαίο, κατά γενική ομολογία, φίλο μου - που δεν ζει πια - να μην ασχολείται με τις μικρές καθημερινές τριβές και τις μικρότητες και να δοθεί σε αυτό που του αντιστοιχούσε.
Θέλουμε να μιλήσουμε για τον κομμουνισμό της εποχής μας, την αναγκαία αλλά όχι δεδομένη προοπτική. Θέλουμε να μιλήσουμε ταυτόχρονα για την καθημερινή επιβίωση και τον αγώνα γι’ αυτήν.